کد مطلب:295190 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:155
فضه از اهل بیت است
عن عاصم بن شریك، عن ابی البختری عن ابی البختری عن ابی عبداللَّه الصادق علیهاالسلام، عن آبائه علیهم السلام قال:
«اتی امیرالمومنین علیه السلام منزل عائشه فنادی: «یا فضه! ائتینا بشی ء ما ماء نتوضا به» فلم یجبه احد، و نادی ثلاثا، فلم یجبه احد، فولی عن الباب یرید منزل الموفقه «السعیده» الحوراء الانسیه، فاطمه علیها السلام فاذا هو بهاتف یهتف و یقول: یا ابا الحسین! دونك الماء فتوضا به. فاذا هو بابریق من ذهب مملوء ماء عن یمینه، فتوضا، ثم عاد الابریق الی مكانه فلما نظر الیه رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله و سلم قال: «یا علی! ما هذا الماء الذی اراه یقطر كانه الجمان؟» قال: «بابی انت و امی، اتیت منزل عائشه فدعوت فضه تاتینا بماء للوضوء ثلاثا فلم یجبنی احد، فولیت، فاذا انا بهاتف یهتف و هو یقول: «یا علی! تدری من الهاتف؟ و من این كان الابریق؟.» فقلت: «اللَّه و رسوله اعلم أ» فقال: «اما الهاتف فجیبی جبرئیل علیه السلام و او ما الإبریق من الجنة و أمّا الماء فثلث من المشرق و ثلث من المغرب و ثلث من الجنة.» فهبط جبرئیل فقال: «یا رسول اللَّه! اللَّه یقرئك السلام و یقول لك: «إقرئ علیاً، السلام منی، و قل: ان فضه كانت حائضا.» فقال النبی صلی اللَّه علیه و آله و سلم: «منه السلام و الیه یرد السلام و الیه یعود طیب
الكلام.» ثم التفت الی علی علیه السلام فقال: «حبیبی علی! هذا جبرئیل اتانا من عند رب العالمین و هو یقرئك السلام و یقول: ان فضه كانت حائضا.»
فقال علی: «اللهم بارك لنا فی فضتنا»، [1] .
امام صادق علیه السلام از پدران خود نقل می فرماید: امیرالمومنین به منزل عایشه آمدند و ندا دادند: «ای فضه! مقداری آب بیاور تا وضو بگیرم.» كسی جواب ایشان را نداد، سه مرتبه صدا زدند، لكن هیچ كس جواب ایشان را نداد. امیرالمومنین به طرف منزل فاطمه ی زهرا علیهاالسلام بازگشت، در این هنگام هاتفی ندا داد: ای اباالحسن! آب در كنار شماست، پس وضو بسازید و آن حضرت چون توجه نمودند، ظرفی از طلا كه پر از آب بود در طرف راست خود دیدند، پس وضو گرفتند و ظرف آب را به جای خودش باز گرداندند. آنگاه پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم به ظرف آب نگاهی انداختند و فرمودند: ای علی! این چه آبی است كه مانند مروارید در حال چكیدن است؟ عرضه داشت: پدر و مادرم به فدایتان باد، به منزل عایشه آمدم و فضه را سه مرتبه صدا كردم قدری آب برایم بیاورد تا وضو بسازم، اما كسی جوابم را نداد، خواستم به منزل فاطمه ی زهرا علیها السلام باز گردم كه هاتفی ندا داد: ای علی! آب در كنار شماست. وقتی توجه كردم ظرفی زرین مملو از آب مشاهده كردم.
پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم فرمودند: ای علی! می دانی هاتف چه كسی بود؟ و این ظرف آب از كجا آمده بود؟ عرضه داشت: خداوند و پیامبرش آگاهترند. فرمودند: آن هاتف دوست من جبرئیل بود و آن ظرف از بهشت آمده بود.
و اما آب آن، یك سوم از مشرق، یك سوم از مغرب، یك سوم از بهشت، آورده شده بود. جبرئیل از آسمان به زمین آمد و به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم
عرض كرد: ای رسول خدا! خداوند سلام شما را رساند و امر فرمود: تا شما سلام خداوند را به علی برسانی و به ایشان بگو: فضه در حالت حیض بود كه جواب شما را نداد. پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم فرمودند: سلام از خداوند است و به او باز می گردد و بهترین درودها به خداوند باز می گردد. سپس به علی نظری افكند و فرمودند: ای دوست من علی! جبرئیل از طرف خداوند آمد و گفت: به تو بگویم: خداوند سلام تو را می رساند و گفت: فضه در حال حیض است، لذا ادب كرده و جواب تو را نداده است. امیرالمومنین دست بر دعا برداشته و به خداوند عرضه داشتند: خداوندا! بركات خود را بر «فضه ی ما» اهل البیت، نازل بگردان.»
[1] الثاقب في المناقب، ابي محمد بن علي الطوسي المعروف بابن حمزه، ص 280 و 281.